bewustworden, communicatie, dromen, je ware natuur, jezelf zijn, kinderen, onderwijs, ouders, ouderschap, PresentChild®, zelfvertrouwen
1 november 2024
Jij bent zo’n peer!
Jij bent zo’n peer! Hoe komt deze opmerking bij jou binnen? Geloof je erin of voel je dat iets in jou zich verzet.
Met liefde loslaten
Loslaten kan lastig én prachtig zijn.
Laat je te snel los of teveel…
voelt het als onveilig en te vrij…
Hoe vrij ben jij?
Vrij en in verbinding leven is steeds weer het onderzoek waard wil je een gelukkige, gezonde relatie.
Zo maak ik mezelf vrij van pijnen en kwetsuren, heel ik mezelf door in de spiegel te kijken op een diepere laag, draag ik bij aan een vrediger leven van onze kinderen en de samenleving als geheel. En toch is er ook een andere kant van vrij zijn. Ik neem je mee in een persoonlijke ervaring met de kennis van wat ik nu weet..
Ruimte innemen
In een huishouden waar je met elkaar samenwoont, is het ooit schipperen welke ruimte wie kan en mag innemen. Met elkaar communiceren is van wezenlijk belang, zodat je rekening met elkaar kunt houden en elkaars behoeftes kunnen inzien. Blijf jij ook rekening houden met je eigen behoeftes of probeer je er alles aan te doen om anderen daarvan te voorzien?
Hulp geven en ontvangen
Bemoei je er niet mee
Dat zijn mijn zaken.
Je kunt ’t wel beter weten
Maar ik vind het niet fijn.
Wat een bevrijding!
Waar ik zie dat ze zichzelf afwijzen voor wat ze niet goed denken te doen, hebben we ruimte gemaakt voor liefde, zachtheid en vertrouwen tijdens het leren.
Wanneer je iets nieuws leert, gaat het soms zoals je verwacht en een andere keer niet. Wat zeg jij dan tegen jezelf?… Helpt je dit antwoord om je een goed gevoel te geven? Wat bevrijdend is en ruimte geeft aan liefde, zachtheid en vertrouwen, is het pad dat ik je graag laat zien.
Je doet het (niet) goed!
Ik merk op dat we geneigd zijn om de schuld bij anderen te leggen als het allemaal niet zo lekker loopt. Ook ik heb me daar schuldig aan gemaakt… en ooit doe ik dat nog steeds..
Het is lastig en confronterend om zelf te kunnen zien wat er in de weg zit, als het niet gaat zoals je graag wenst. En iemand anders de schuld geven, lijkt dan de ideale uitweg. Helaas schieten we er niets mee op. De kans dat de situatie verslechtert is eigenlijk groter. Dat heb ik ooit als kind ervaren…
Tradities en fijne herinneringen
In gesprek met een andere ouder hadden we het over tradities waar we waarde aan hechten. Tradities waar we samen zijn, zoals met de feestdagen, uitjes, vakantie of iets anders wat we misschien wel mee hebben genomen van ons ouderlijk thuis.
Tradities kunnen leuke, fijne herinneringen zijn of juist het tegenovergestelde, juist uitdagend waar je een nare smaak aan overhoudt.
Wat we opmerkten tijdens het uitwisselen van onze ervaringen, was dat we naast dat we waarde hechten aan het feest of uitje, dat we er ook vaak een beeld over hebben gevormd, zoals we graag willen dat het zou zijn. En juist dit beeld kan ons gaan tegenwerken.
Vol verwachting…
In volle verwachting van wat er van ons wordt verwacht, heb ik ervaren dat kinderen onvoorwaardelijk van hun ouders houden. Dit heb ik afgelopen weekend ook weer, op een onaangename wijze, aangewezen gekregen.
