Onze kinderen doen liever iets niet dan wél als het om opruimklusjes gaat. Dat begrijp ik heel goed! Wie niet eigenlijk…? Ik heb het zelf ook als een ander zegt dat ik iets moet doen! Dan gaan mijn haren recht overeind staan. En gaat de gedachte door mij heen…
“Ik moet niets!”
Om hen toch in beweging te krijgen, los ik dat nu op een andere manier op. Ik laat hen kiezen tussen twee mogelijkheden, waardoor zij hun eigen keuze kunnen maken.
Bijvoorbeeld:
1) je vuile was breng je nu naar de wasmachine, dan zet ik gelijk de wasmachine aan, of
2) je vuile was leg je later in de wasmachine en dan ben jij degene die de wasmachine aanzet.
In beide situaties kies ik er wel voor dat ik mijn huishoudelijk klusje kan afronden en ik er geen omkijken meer naar heb. De verantwoordelijkheid heb ik dan verlegd. Mijn kinderen maken hun keuze en daarna bepalen ze weer hun eigen koers! Ze gaan verder met dat wat ze het liefste doen.
Kinderen zelf laten kiezen helpt in heel veel verschillende situaties. Jonge kinderen die hun eten niet willen opeten, zich niet willen aan- of uitkleden, wassen, schoenen aan doen, speelgoed opruimen, enz. In al dit soort situaties kun je kinderen een keuze laten maken. Alleen al door hen te laten kiezen of ze zelf het eten mogen opscheppen of dat jij dit voor hen doet, hen een keuze laten maken tussen twee verschillende kleding-setjes, ze laten bepalen of ze in bad willen of onder de douche, willen ze voor of liever ná het eten douchen, enz.
Op deze manier neem je hen als persoon serieus. Zij hebben de mogelijkheid om zelf te kunnen bepalen. Zodra kinderen door hebben dat ze invloed kunnen hebben op het leven van anderen, kun je hen hierin mee laten beslissen. Dit werkt voor beide partijen erg fijn.
Laten kiezen voor de béste keuze… daar heb je natuurlijk zelf ook invloed op. Jij blijft bepalen waaruit ze mogen kiezen. Het geeft hen de ruimte om hun eigen stempel (lees: invloed) ergens op te kunnen drukken en hun eigen verantwoordelijkheid te nemen. Twee vliegen in één klap!