Nu wij, met leden ogen aankijken, hoe president Trump (als een kind) reageert op het verlies van zijn presidentschap, realiseer ik me weer waar ik ooit niet tegen kan. Ik herinner me hoe ik reageerde op alleen nog maar de gedáchte aan het verlies van financiële zekerheid. Zekerheid die ik dacht te hebben met een baan in loondienst, wat mij vrijheid gaf om te doen en laten wat ik wilde.
Die vrijheid bleek een illusie. Na het opgeven van mijn werk als leraar op de basisschool, realiseerde ik mij hoe ik me in een gesloten kooi had gevoeld. Ik was zover van mezelf verwijderd geraakt, door (onbewust) te gehoorzamen aan dat wat er van mij verwacht werd, dat ik mezelf erg had weggecijferd en zó in een overlevingsstrategie zat verwikkeld, dat ik het zelf niet eens door heb gehad.
Door uit het onderwijssysteem te stappen, werd mij pas duidelijk hoe ik me verloren had gevoeld. De illusie dat ik vrij was, omdat ik een baan in loondienst had, kon ik direct tackelen. Ik had me eigenlijk enorm opgesloten gevoeld en door dit te erkennen en stap voor stap te accepteren, was ik in staat om de baan los te laten.
Om terug te komen bij de reactie van Trump en het omgaan met zijn verlies, waar kun jij, als je écht eerlijk bent, niet tegen? Waar kun jij niet mee omgaan? Ik denk dat we allemaal wel iets kunnen verzinnen waar we de moed niet voor hebben om het onder ogen te zien. En heel vaak zijn we het ons niet eens bewust. We zijn er heel goed in geworden om het te vermijden. Het is bij een ander namelijk veel gemakkelijker te zien, dan bij je zelf.
En de grap is dat wat je bij een ander ziet, OOK iets zegt over jou. Dat wat jou onaangenaam raakt bij je kind, je partner, familie, vrienden, etc. is ook van jou. Je projecteert namelijk al je gedachten en gevoelens op een ander. Door aan te kijken waar jij niet tegen kan, en toe te laten dát dit er is, kun je het gaan loslaten.
Dat is best confronterend, en tegelijkertijd erg verhelderend. Als je weet dat je ZELF de verandering kunt zijn in de wereld, wie wil jij zijn? En wat heb je te doen of te laten om die persoon te zijn, die je eigenlijk wilt zijn? Het zorgt ervoor dat je je veel minder druk hoeft te maken met de wereld buiten je, maar dat je het verschil kunt maken door zélf te veranderen. We hebben alleen invloed op onszelf. Het mooie is, dat als jij verandert, zoals jij graag wilt dat de wereld eruit ziet, je meehelpt aan een betere wereld. Juist als het vanuit een zuiver verlangen voortkomt.
Voor mijn kinderen heb ik de drive om me hiervoor volledig in te zetten. Ik gun hen namelijk een gezonde en gelukkige wereld. En dan heb ik het niet alleen over onze eigen kinderen, maar ook over andere kinderen. Jouw kinderen, alle kinderen, die op dit moment geen stem hebben, maar wel opgroeien in deze wereld en van wie er wordt verwacht dat zij over tientallen jaren de verantwoordelijkheid kunnen dragen voor het leven.
Ik verlang er naar om de stem van het kind gehoor te kunnen geven. Dagelijks willen ze jou namelijk duidelijk maken wat er nodig is. Dat doen kinderen met de taal, die zij van nature spreken. Ik help je graag het gedrag, de houding of de emoties die je kind laat zien te vertalen, zodat jullie allebei geholpen zijn.
Liefs Lisa
P.s. Wil je inspiratie en informatie over hoe je als liefdevolle ouder je kind begeleid naar geluk? Ga gerust even kijken op www.grootgelukkindercoaching.nl Download het gratis E-book vol theorie met concrete en praktische ideeën. Bevestig daarna even de mail en check daarbij je spam- of reclame box. En beslis zelf wat past bij jullie.