Als ouder willen we én graag een goede verstandhouding, relatie met ons kind én tegelijkertijd ook duidelijk maken wie er aan zet is. Deze spagaat kan ervoor zorgen dat je met je handen in het haar zit. Wat nu? Straffen en belonen is een wijze waar jij graag een andere manier verkiest. Toch merk je aan alles dat het (nog) niet werkt, zoals jij graag wilt. Wat belemmert je om écht in contact te zijn met je puber?
Het volgende nam ik mee na een avond op het Kennemer Lyceum, waar ik was uitgenodigd om een workshop van Steven Pont bij te wonen over pubers.
Heb jij thuis een puber, of is het toch de adolescent? Na een avond op het Kennemer Lyceum naar Steven Pont zijn visie te hebben geluisterd, blijkt dat wat er bedoeld wordt met de puberteit, het gaat over de biologische veranderingen, de groei in het lichaam van het kind en bij adolescentie waar het gaat om de ontwikkeling. De ontwikkeling wat zich afspeelt in het brein van het kind. Daar is, tussen de 12 en 23 jaar, een crisis gaande. Dit proces is heel gezond en daar leert je kind ongelooflijk veel.
Het reptielenbrein (je instincten), het limbisch systeem (emoties, het voelende deel) is goed ontwikkeld en je kind reageert vanuit deze delen van het brein. Toch kan je het Neo cortex (het denkende brein) aanspreken en verder ontwikkelen zodra je in verbinding bent en je kind zich veilig voelt. Voelt hij zich bedreigt? Dan zal het reageren vanuit het reptielenbrein en het limbisch systeem. Verzet is dan het gedrag wat zich openbaart.
Je wilt voor je kind een veilige haven zijn. Je wilt dat hij naar je toe komt om zijn verhalen met je te delen. Maar wat doe je met een lui, dwars, bazig, brutaal kind? Wat doe je met je dochter die haar eigen pad kiest en niet luistert naar de adviezen en afspraken van thuis? Wat doe je met je zoon die niet naar school wil? Wat doe je met je kleuter dat niet (gezond) wil eten? Wat doe je met je kind dat problemen heeft met slapen? Wat doe je met je puber die steeds weer ruzie zoekt?
Het kan voor jou als ouder een flinke uitdaging om tijdens crisismomenten écht contact te maken met je kind, de verbinding aan te gaan. Toch weet jij dat je vanuit die verbinding de relatie met je kind verstevigd en kan je kind zich verder ontwikkelen. Je kind opent zich en vanuit daar kunnen onderwerpen worden besproken, die maken dat ze zich openlijk durven uitspreken. Dat is wat je wenst voor je kind, toch? Een veilig thuis creëren, waar je kind zichzelf durft te zijn. Durft te delen wat er ‘van binnen’ speelt? (Meer lezen over een veilig thuis kun je hier).
Steven Pont gaf een metafoor die ik graag hier met je deel. Stel je hebt koorts en je gaat naar de dokter. Deze schrijft een middel voor om je van de koorts te verhelpen. De vraag is nu: ‘Wat ben je nu aan het bestrijden, de oorzaak of het symptoom?’ Deze dokter geeft bestrijding op het symptoom en kijkt niet verder dan wat er zich openbaart. Er is een oorzaak waarom jij koorts hebt en jij denkt wellicht ‘Fijn, ik kan weer door, want ik heb geen last meer.’ Terwijl de werkelijke oorzaak niet wordt onderzocht.
De vraag of de oorzaak hiermee is opgelost, is vrij helder, toch? Het middel word je gegeven om een symptoom te bestrijden en de oorzaak blijft bestaan. Met alle gevolgen van dien. Helaas, je kunt de boel blijven ontkennen en negeren. Wat je niet ziet of voelt, is er niet. Zo werkt het uiteindelijk niet. Ergens weet je dat ook wel, en als dat voor jou op dit moment de beste oplossing is, dan kies je daarvoor. Zolang je je maar bewust bent dat JIJ daarin de keuze hebt.
Stel je kind laat gedrag zien waar jij je zorgen over maakt, of wat jou ergert. Het gedrag is dat wat zichtbaar is. Hieronder zit de psyche, wie je kind is als individu én als persoon binnen het systeem. Het gedrag van je kind is als het ware het symptoom wat er onderliggend aan de hand is, dat is de (nu nog) onbewuste oorzaak. Je kunt ook hier weer kiezen!
Het gedrag, de houding en/of de (heftige) emoties zijn als het ware de symptomen waar je tijdelijk op kunt reageren, maar als dit een patroon wordt of is, dan weet je dat het niet écht werkt. Dan voel je de frustraties, de machteloze en hulpeloze staat waarin je verkeert. Er zijn zaken van invloed, waar je geen weet van hebt, je zogenaamde ‘blinde vlek’. Dat wat je ziet, het gedrag, de houding of de (heftige) emoties die je kind laat zien, daar ligt een onderliggende oorzaak die gaat over onbewuste relationele verbondenheid met elkaar.
Zit jij momenteel al een poosje met gedrag waar je je aan ergert of waar je je zorgen over maakt? Heb je vragen, problemen of dilemma’s waar je graag het antwoord op zou willen? Vraag gerust een vrijblijvend kennismakingsgesprek aan, dan kunnen we onderzoeken of we willen samenwerken.
Wij weten namelijk dat het ouderschap ons kwetsbaar maakt, maar dat er ook meer mogelijk is!
Ik verwelkom je graag,
Lisa Groot
kindertolk en coach van groot Geluk Kindercoaching.
De coach die jou begeleid om je kind zélf te begeleiden naar geluk.
P.s. Wil je af en toe een inspiratieblog ontvangen? Ook dan kun je mailen naar:
info@grootgelukkindercoaching.nl